Voedselallergie diagnose
Laten we het over voedselallergie hebben
Momenteel is de definitieve diagnose van voedselallergie alleen mogelijk met een eliminatiedieet, gevolgd door een provocatietest. Volledige of gedeeltelijke verbetering van pruritus tijdens de proef is een belangrijk criterium bij een verdenking op voedselallergie.
Voedsel eliminatietesten
De diagnose wordt bevestigd door de terugkeer van klinische tekenen wanneer het weggelaten voedsel weer aan het dieet wordt toegevoegd.
Als de symptomen van de patiënt verbeteren tijdens het eliminatiedieet, is de volgende stap dat de patiënt ‘geprovoceerd’ wordt met het type voer dat hij vroeger kreeg (het oorspronkelijke voer).
Als de symptomen dan terugkeren, dient de patiënt weer verder te gaan met het eliminatiedieet. Om te bepalen welke specifieke ingrediënten de allergie veroorzaken, dient telkens één nieuw ingrediënt per keer te worden toegevoegd. Doordat dieren voor meerdere zaken overgevoelig kunnen zijn, kan het nodig zijn om vaker dan één keer bepaald voedsel aan het dier te onthouden.
Tijdens het eliminatiedieet mag de hond geen ander voedsel, snacks, kliekjes, geneesmiddelen, vitaminen of supplementen krijgen met een ander eiwit dan hetgeen is gekozen voor de proef. De aanbevolen duur van een proef bedraagt ten minste 6 weken.
Eliminatiediëten
Eliminatiediëten kunnen worden gedaan met thuisbereid voer, commerciële diëten die gehydrolyseerde eiwitten bevatten of eiwitten die de patiënt niet eerder heeft gehad, of met mono-eiwitvoeding.
Lees verderBehandeling van voedselallergie
Als eenmaal vaststaat dat er sprake is van een voedselallergie, is strikte vermijding van het verantwoordelijke allergeen de gouden standaard.
Er dient rekening te worden gehouden met de taxonomische relatie tussen de eiwitbronnen om kruisreactiviteit te voorkomen.
Lees verderPAX® Voedingspanel
Het lijdt geen twijfel dat het huidige testen van voedselallergenen onvoldoende voorspellend zijn voorvoedselallergie om het gebruik ervan in de klinische praktijk te rechtvaardigen.wij in een recent kritisch besproken onderwerp, hetgebruik van moleculaire allergologie rechtvaardigt een heroverweging vandit standpunt.
Er zijn aanwijzingen dat voedselallergieën – een etiologischediagnose- in feite een groep van klinisch enpathogeen verschillende entiteiten, van de IgEgemedieerdeurticaria, angio-oedeem en anafylaxie tot de cel-gemedieerde gastro-intestinale ziekten; voedsel-geïnduceerdeatopische dermatitis waarbij waarschijnlijk beide mechanismen een rol spelen.
IgE-gevoeligheidstests, zijn alleen ontworpen om de overgevoeligheden van IgE-gemedieerde voedselallergieën, die met verschijnselen binnen de eerste uren terugkomen na een orale provocatie aan te tonen. Als zodanig biedt de PAX een geschikte oplossing voor het opsporen van IgE-overgevoeligheden voor moleculaire voedselallergenen, wat van nut zou kunnen zijn bij het selecteren van allergenen voor orale provocatie en/of het selecteren van voedselingrediënten die waarschijnlijk geen onmiddellijke reacties zullen veroorzaken.
Lees verder